Bagaże, pakunki, śmieci

Jakby tu zacząć...
Już wiem! Zrobimy tak, ja powiem, a Wy nic nie będziecie mówić.
/siada na ziemi jak zwykle to czyniąc obnaża udo aż po pośladek bez mała/
Chciałabym się pożegnać. Nie dlatego, że mi ktoś coś, nie dlatego, że mi nie pasuje, nie dlatego, że biedronki mają kropki, ale dlatego, że po prostu mnie nie ma, nie istnieję. /pakuje powoli swoje rzeczy/
Zajmuję miejsce komuś bardziej użytecznemu, a i kapłani Shilien nie są i nie będą w łaskach, no może kowalowi jakiemu do pomocy się nadam /uśmiecha się/.
Dostęp do ksiąg jednakże byłoby miło zachować, a i to też nie tak, że zniknę ze świata. Muszę jeszcze 3 profesji się nauczyć.../tu patrzy smutno po sobie/
...tylko po co...
No nic to. Niechże się dzieje. Na razie zanim się wyniosę to troszkę potrwa, bo magiczna siła o nazwie życie nie pozwala mi do świata wleźć. Nu! Nie ryczeć! Nie żegnam się na wieki /mruży się/

To chyba nie miejsce na ten temat..

Nie musisz nigdzie z klanu wychodzic. W domku naszym wystarczajaco miejsca. Dla Ciebie go napewno nie braknie. To , że czasu teraz nie ma na zabawe nie znaczy ze trza nas opuszczac .

Aurandal napisał:

To chyba nie miejsce na ten temat..

Może i nie. Nie o to w tym wszystkim chodzi.

To ze czasu tero nimo to nie znaczy ze za rok go ni bedzie. Nigdzie nie ucikosz.

Rozgląda się i powoli zaczyna pakować swoje rzeczy, (po czym odznaczając fikuśnymi ptaszkami na krótkiej liście zaczyna pakować do wora).Para starych butów - jest, topór bojowy -jest, upór do niczego niepotrzebny -jest, jedna stara wyliniała pantera - jest...

Angrajka, Nardzia... dziewczyny... ale kiedy okowita się chłodzi dla Was w mojej krainie wiecznych mrozów, lodówencją zwana Wink

Już ja przetrzepię jędrne tyłki Wasze... jak tylko się spotkamy Twisted Evil

Do rychłego robaszki fąfośne [dorzuca po kłębku na głowę do torebków kobit, co by nie zapomniały o Mjolnirze].

A elfka se wzięua i chlipła pod nosem.

Nie mam zamiaru o nikim zapominać, co to, to nie!

gdzieś w mrocznym koncie karczmy stał cień...
gdzieś w koncie gdzie pogaszone były wszystkie kaganki siedziały sobie pająki...
gdzieś tam stał człowiek, trzymał w dłoni herb...
gdzieś tam płonęły zielone oczy zagubione w czasie ...
gdzieś tam między historią a rzeczywistością był człowiek ...
... nie bardzo wiedzą gdzie ...
nie wiadomo dla kogo ...
... nie wiadomo po co.... a przynajmniej on nie wiedział ....

cicho spokojnie jak noc zaczął mówić
mimo że był to niemal szept to jednak w całej izbie wyraźnie dało się słyszeć słowa

' kiedy miną dni...
kiedy minie magia chwil...
przychodzi nuda a może pustka...
jednak to nie jest tak
kiedy przychodzi smutek a może samotność...
kiedy tu wędrujesz krętymi ścieszkami
ramie przy ramieniu, tarcz przy tarczy
kiedy tak tu jesteś to przychodzi czas...

kiedy staje się coś ...
coś innego niż magia i urok chwill
które miną niczym noc...
coś innego niż zabawa
kiedy mija magia a ty wciąż tu jesteś
to tak bez ostrzeżenie , bez woli staje się...
przyjaźń, tak zwyczajnie bez wielkich słów
staje się ... rodzina ...

i cóż więcej trzeba ...
wystarczy być, chwile lub dwie...
mniej lub więcej, po prostu się jest...
zawsze jest miejsce przy ognisku...
zawsze jest jakiś antałek... wystarczy być...

a Ty porostu jesteś gdzieś miedzy magią a czymś więcej...
bo rodziną po prostu się jest...

stał chwilę milcząc, zamknął oczy i usiadł ...
pośród pająków, pośród mroków...
pośród r.....
kiedy tak siedział powoli, w ciszy zaczęła po policzku spływać łza..
jedna potem druga...
pośród mroku siedział ktoś... człowiek ? no właśnie KTO?

Paladyn, jak zawsze siedząc w koncie karczmy i popijając z wielkiego kufla zajzajer Brothora, wymamrotał tylko cicho pod nosem:
- pośród mroku siedział ktoś.. Kto? Kto tak dobrze ubrał w słowa to, co się dzieje...?

-Kto ?
nikt ważny...

[milczenie trwało dłuższą chwilę, kiedy Vorim otworzył znowu oczy, kiedy znowu był Tu i teraz, powoli patrzył zielenią swoich oczu po sali, kiedy jego wzrok spoczął na Paladynie powoli, wężowym szeptem zaczął mówić]

- wiesz Inghamie, kiedyś na szlaku usłyszałem słowo "mędrzec", ale co to znaczy?, to nie ja...
...
- te słowa to tylko wspomnienia...
- ważne, i mało ważne,- człowieka któremu trunek rozwiązał usta..

[popatrzył w kufel, wciąż pełny]

- mówi że człowieka tworzą wspomnienia...
- mam ich wiele, może zbyt wiele, a może wciąż za mało... [upił solidny łyk zajzajeru]
- tak, może za mało bo ....
[ze smutkiem w głosie]
- bo wciąż nie wiem kim jestem, i czego szukam...

- dlatego tu z wami jestem, i zostanę...

Wysłany: Wto 18:24, 10 Mar 2009

Obra, wyszłam. Jak byście mogli ostawcie jakiś dostęp do ksiąg, taki, żebym mogła do Was nabazgrać i w ogóle. Powodzenia! Kochajcie się!

Wysłany: Wto 22:11, 17 Mar 2009

*z daleka usłyszeć można przeciągłe, profesjonalne i nieustające marudzenie..*

Wysłany: Śro 0:19, 18 Mar 2009

Enhill napisał:

*z daleka usłyszeć można przeciągłe, profesjonalne i nieustające marudzenie..*

*Po chwili marudzenie przerwał strzał z bata*
Czego się z gara wychylasz !!!